To Wielka Niedziela, a taka się zdaje codzienna. Droga kurzy się od powolnych kroków. Idą zmartwieni wędrowcy. Idzie ktoś trzeci, nieznajomy. Chwilę rozmawiają w drodze. Nadchodzi wieczór, taki jak wczoraj i dekadę temu. Czas na wieczerzę. I ta również jest zwykła. Podano chleb, wodę i owoce. Nieznajomy bierze bochenek do ręki, przełamuje go zupełnie zwykłym gestem. A jednak ta scena przypomina cud. Wszystko nagle staje się jasne, nabiera innego znaczenia. W tym geście rozpoznać dał się Pan. I kiedy wspomnieć ten dzień, godzina po godzinie, okazuje się, że był to dzień wielki. Dzień, który rozpoczął się od pokonania śmierci przez Syna Boga, będącego jednym z ludzi. Niedziela Zmartwychwstania.

Na tę Wielkanoc życzymy Państwu zdolności dostrzegania Chrystusa w najzwyklejszym dniu. Ponieważ codziennie jesteśmy w Emaus i codziennie odbywa się cud zmartwychwstania. Każdego dnia mamy szansę odczuć miłość Boga, która jest bezwarunkowa i nieustanna. Jest zdolna pokonać śmierć. Jest najpotężniejszą siłą w całym Wszechświecie. Wielkanoc to wielkie świętowanie wspaniałego zwycięstwa tej miłości.